26 Mayıs 2009 Salı

# TAVAN ARASI DUSLERI SIIRI ...


Ah tavan arası
ah hayallerim...
küçüklüğümde hep
tavan arasında bir oda
hayali kurardım.
kurmakla da kalmaz
tek tek döşerdim
her bir köşesini.

yüksek duvardaki
raflarda kitaplarım
yerlerde renk renk minderlerim
köşede müzik setim
ve olmazsa olmazım
sallanan koltuğum
nereden bilebilirdim
seni de bir gün oraya kaldıracağımı ...
ne zaman ziyaret etsem düş dünyamın gizli bahçelerini ,
meneviş kokunla sen karşılarsın beni

hatırlar mısın
aşkla penceremi tıklatığın
o geceyi ?

ne saflık , hep öyle
kalacağını sanmıştım.
gençlik işte !

bu sevdanın dümeniydin
ama önce sen terk ettin gemiyi
belki de haklıydın
öğretmemişlerdi ki
azgın dalgalarla boğuşmayı
yürek yangınlarını söndürmeyi

ardından , ağaca astım çığlıklarımı
baktıkça hatırlatsın acımı diye...

hadi bu gece
akreple yelkovan vuslata ermeden
rüyama misafir gel
sabaha birlikte uyanalım.

bir de bakalım , rüyaymış !
olsun , ne çıkar
//varsın tükenmez sermayemiz
umudumuz olsun //

Arzu Ayman

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder